srebrne orły

Dla każdego żołnierza wartością wspólną, niezależnie od tradycji oddziału, dumy z oznaki czy barwy jest orzeł ze srebrnej głowicy sztandaru wojskowego otoczony srebrnym wieńcem laurowym – symbolizujący Miłość do Ojczyzny, Honor i Męstwo, stanowiący centralny motyw znaków SZRP i tytułów honorowych nadawanych żołnierzom, pododdziałom i oddziałom wojskowym. Sztandar jest znakiem jednostki wojskowej Sił Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej. Jest on symbolem sławy wojennej i tradycji oraz wierności, honoru i męstwa, których Ojczyzna wymaga od swych żołnierzy. Obowiązkiem żołnierza jest bronić i strzec sztandaru jednostki wojskowej. W razie utraty sztandaru wskutek słabości ducha bojowego, jednostka ulega rozformowaniu. Prawo posiadania sztandaru przysługuje jednostkom liniowym wszystkich rodzajów sił zbrojnych oraz szkołom wojskowym. Sztandar nadaje jednostce wojskowej Prezydent Rzeczypospolitej Polskiej na wniosek Ministra Obrony Narodowej. Sztandar znajduje się stale w jednostce wojskowej, a w czasie walki – w rejonie działań bojowych jednostki. Sztandar składa się z płata, głowicy, drzewca i szarfy. Na sztandarach jednostek wojskowych odznaczonych orderami wojennymi umieszcza się pod szarfą o barwach Rzeczypospolitej Polskiej szarfy ze wstęg tych orderów.

Głowica sztandaru składa się z orła i podstawy, wykonanych ze srebra. Korona, dziób i szpony orła są ze złota. Na przedniej ścianie podstawy jest umieszczony numer jednostki wojskowej lub jej inicjały. Wewnątrz podstawy jest umieszczony zminiaturyzowany akt nadania sztandaru.